sitting on a bench

I spent most of Sunday sitting on various benches and enjoying the stunningly hot weather.   So, instead of a photo, a quote this time:

“I’ve always loved benches. They’re the image of a withdrawal, the seat of a contemplative distance, a peaceful marginality at the edge of the world. They represent a privileged observation post, a disengagement off the beaten path for those who know how to pause there. I’ve spent many an hour on benches taking stock of the world. Some of them are marvelous, unexpected, outlandish, and each site is a revelation. Someone sitting on a bench is detached from reality, or no longer belongs to it. This simple seat confers upon the sitter the status of poet, and lends a certain breadth of vision. If there is one place that ought to lie beyond the bounds of torment, it is the bench.”

(it also sounds great in Polish translation – dla tych, którym się zdarza tu zajrzeć: ”
Zawsze lubiłem ławki. Są znakiem wycofania, dystansu, łagodnej marginazlizacji na obrzeżu świata. Są nieocenionym punktem obserwacyjnym, dogodnym schronieniem, bezpieczną przystanią na poboczu drogi dla tych, którzy potrafią się zatrzymać. Spędziłem wiele godzin na ławkach, kontemplując świat. Istnieją ławki cudowne, niestosowne, wysoce nieprawdopodobne, które stoją w niewiarygodnych miejsach. Człowiek siedzący na ławce nie nalezy już do rzeczywistości, a w każdym razie się od niej odcina. To proste siedzisko czyni zeń poetę i porusza jego horyzonty. Jeśli istnieje jakieś miejsce, które nie podlega tumultowi świata, jest nim właśnie ławka.” 

Laurent Graff “Happy Days”